Door Richard Bennett
In paus Franciscus’ tweede encycliek, “Laudato Si’, mi’ Signore” (“Weest Gij geprezen, mijn Heer”): Over de zorg voor het gemeenschappelijke huis [1], identificeert de paus zich als “de Heilige Vader”2 en als christen. Niettemin leert Franciscus het volgende in zijn encycliek:
“‘Laudato si’, mi’ Signore’ – ‘Weest Gij geprezen, mijn Heer’. Met de woorden van deze mooie lofzang herinnert Sint Franciscus van Assisi ons eraan dat ons gemeenschappelijke huis als een zuster is met wie wij ons leven delen en een mooie moeder die ons in haar armen neemt. ‘Weest Gij geprezen, mijn Heer, door onze Zuster, Moeder Aarde, die ons onderhoudt en bestuurt, en die verscheidene vruchten voortbrengt met kleurrijke bloemen en gras’”.[2]
Onderschrijft paus Franciscus het idee dat de aarde “ons bestuurt” in plaats van de Heer? Nergens in de Bijbel wordt de aarde “moeder” of “zuster” genoemd. Dit is demonische theologie die geworteld is in de “mysteriereligie” van Babylon. Het antromorfiseren van de aarde, in het bijzonder als zijnde vrouwelijk, is altijd het merkteken geweest van satanische aanbidding. Zoals Alexander Hislop zei:
“Het is altijd geweten dat het pausdom gedoopt paganisme is; maar God maakt nu manifest, dat het paganisme dat Rome heeft gedoopt, in al zijn essentiële elementen, het ware paganisme is dat overheerste in het oude letterlijke Babylon …”.[3]
Paus Franciscus is voor alles een Jezuïet. Als Jezuïet is hij gekend voor zijn sluwheid als een vos. In de derde paragraaf van zijn encycliek, specificeert hij duidelijk een crisis en richt zich tot zijn publiek:
“Nu wil ik mij ten overstaan van de wereldwijde aantasting van het milieu tot iedereen richten die deze planeet bewoont … In deze encycliek stel ik mij ten doel met allen in dialoog te treden betreffende ons gemeenschappelijke huis”.[4]
Daarom moeten we nagaan waarom paus Franciscus zo vroeg in zijn bestuur naar voren komt met een uitspraak van grof paganisme als onderdeel van zijn veronderstelde christelijke wereldbeschouwing.
Bijbelse Waarheid
De waarheid is dat in het begin God de hemel en de aarde schiep. En de Bijbel zegt: “De aarde nu was woest en leeg, en duisternis lag over de watervloed; en de Geest van God zweefde boven het water”.6 Deze fundamentele woorden terzijde gelaten, heeft Franciscus ervoor gekozen de 12deeeuwse katholieke “Sint Franciscus” te citeren in zijn heidense voorstelling van de zaak. Daarom kan het geen toeval zijn dat paus Franciscus ervoor gekozen heeft zijn pausschap te omhullen met de zo veronderstelde minzame kleren van Franciscus van Assisi.
Fundamentele Onwaarheid
Een belangrijk feit om in overweging te nemen is dat paus Franciscus gelooft in zijn absoluut gezag. Zoals zijn eigen Rooms-katholieke leer verkondigt, dat de Pontifex Maximus, op grond van zijn ambt, onfeilbaar leergezag bezit.[5] Echter, de realiteit is dat Jezus Christus alleen alle macht bezit en alle leergezag, want Christus verkondigde: “Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde”.[6] Dus, Jezuïet Franciscus, nadat hij zich eerst bedekte met de heidense mantel van Franciscus van Assisi, heeft inderdaad getracht zich goddelijk gezag toe te eigenen in een claim die totaal vals is. Een ander voorbeeld van dit Rooms-katholiek vervalste gezag door paus Franciscus wordt gezien in het volgende. Franciscus beweert Christus uit te delen door missen, en de Heilige Geest door sacramenten, inbegrepen zijn huidige idee :
“Wij Christenen zijn bovendien geroepen ‘de wereld te aanvaarden als een sacrament van gemeenschap, als een wijze van delen met God en de naaste op wereldschaal. Het is onze nederige overtuiging dat het goddelijke en menselijke elkaar ontmoeten in het kleinste detail van het naadloze kleed van Gods schepping, zelfs in het laatste korreltje stof van onze planeet’”.[7]
Waar is er enig bewijs van Schriftwaarheid en het Evangelie in deze geestelijk blinde pauselijke leer? De Schrift beveelt elk mens zich te bekeren en het Evangelie te geloven, maar geen mens kan dit doen zonder de overtuiging van de Heilige Geest. Maar deze elementaire feiten worden stilzwijgend opzij geschoven wanneer de paus zijn argument uitbreidt door te stellen dat de pauselijke wereldbeschouwing relevant is voor vandaag. Maar, zijn lering resulteert in totalitarisme.
Franciscus start met onze veronderstelde zonde tegen “zuster aarde”, zoals de encycliek stelt, en beweegt zich in een geheel onbijbelse richting:
“Deze zuster [= de aarde] protesteert om het kwaad dat wij haar hebben aangedaan, vanwege het onverantwoorde gebruik en het misbruik van de goederen die God in haar heeft gelegd. Wij zijn opgeroeid met het idee dat wij haar eigenaar en heer waren, bevoegd om haar te plunderen. Het geweld dat in het, door de zonde gewonde hart van de mens aanwezig is, wordt ook zichtbaar in de ziektesymptomen die wij in de bodem, het water, de lucht en de levende wezens gewaarworden”.[8]
Deze door Franciscus gestelde zienswijze is uitermate pantheïstisch. De Bijbel zegt:
“Nadat God voorheen vele malen en op vele wijzen tot de vaderen gesproken had door de profeten, heeft Hij in deze laatste dagen tot ons gesproken door de Zoon, Die Hij Erfgenaam gemaakt heeft van alles, door Wie Hij ook de wereld gemaakt heeft. Hij, Die de afstraling van Gods heerlijkheid is en de afdruk van Zijn zelfstandigheid, Die alle dingen draagt door Zijn krachtig woord, heeft, nadat Hij de reiniging van onze zonden door Zichzelf tot stand had gebracht, Zich gezet aan de rechterhand van de Majesteit in de hoogste hemelen”.11
De Bijbel stelt de feiten. In tegenstelling daarmee leert Franciscus dat de hemel en de aarde deel uitmaken van de Heer God. Dit is uitermate heidense filosofie.
Paus Franciscus’ listige speculaties
Wat begrepen moet worden is dat Franciscus’ encycliek, met zijn verheven en inspirerende toon in het najagen van ethische excellentie, zwaar beladen is met al de klassieke veronderstellingen van het pausdom. Wat principieel gepresenteerd wordt in de encycliek is een geïdealiseerd plan voor de wereld. Het is gebaseerd op de Vaticaanse zienswijze over wat de wereld vandaag is, en wat ze zou kunnen zijn, alsof de paus de tijdelijke “heer-bestuurder” is van al het spirituele, politieke en economische. Het hele argument van de encycliek is opgehangen aan de echtheid van haar beweerde duidelijke axioma’s. Echter, de veronderstellingen zijn vals. Als paus Franciscus een profetische stem wil zijn in de moderne wereld, zogezegd sprekend namens Christus, dan moeten zijn aannames geëvalueerd worden overeenkomstig de gegeven maatstaven in het Woord van God, namelijk: “Terug naar de wet en het getuigenis! Als zij niet overeenkomstig dit woord spreken, zal er voor hen geen dageraad zijn”.[9] De Heer Jezus Christus was duidelijk dat de Schrift de absolute waarheid is, dat ze niet kan weerlegd worden. Zoals de Schrift stelt: “En Jezus kwam naar hen toe, sprak met hen en zei: Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde”.[10] Dus, van bij de aanvang, wordt het duidelijk dat paus Franciscus een misleider is met een objectief.
Wat Franciscus niet expliciet zegt in deze encycliek is, dat sinds het Concilie van Trente, in het midden van de 16de eeuw, de Roomse Kerk vasthield dat er geen redding is buiten de Roomskatholieke Kerk en het Evangelie verloochende. Rome werd formeel afvallig door het Concilie van Trente, en heeft nooit dit Concilie formeel herroepen. Dus in plaats van het Evangelie, “een kracht van God tot zaligheid voor ieder die gelooft”,[11] heeft Rome enkel sacramenten aan te bieden. Daarom moet het pausdom een ander middel gebruiken; ze moet een andere route vinden om mensen te strikken in de kooi van het moderne Babylon. Dialoog over milieuzaken vormen de huidige mode. Tegen het eind van de encycliek is er veel religieuze praat over God en de plicht van christenen. Maar dit is in feite enkel een postscriptum van de encycliek. De echte drijfkracht van de encycliek is de promotie van een politieke agenda, ingebed in paganistische termen. In zijn conceptie, objectief en methode, staat dit geheel haaks op de Schrift.
Hier tegenover is de boodschap van de Heer Jezus Christus tot de Zijnen helemaal anders. Hij verkondigt:
“Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde. Ga dan heen, onderwijs al de volken, hen dopend in de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest, hun lerend alles wat Ik u geboden heb, in acht te nemen. En zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld. Amen”.[12]
Deze boodschap is de verzekering dat zij, die door Gods genade alleen geloven, en in Christus alleen, door geloof alleen, d.w.z. de ware geestelijke familie van mensen over de hele wereld, de echte familie van God vormen.
“Maar allen die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven kinderen van God te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven; die niet uit bloed, niet uit de wil van vlees en ook niet uit de wil van een man, maar uit God geboren zijn”.[13]
Zoals voorgesteld in het Evangelie worden zij, die door Gods genade alleen, door geloof alleen, geloven in de Heer Jezus Christus alleen, verklaard “kinderen van God” te zijn, door het volmaakte offer van de Heer Jezus Christus. Zoals de apostel Paulus verkondigde:
“Want u hebt niet Geest van slavernij ontvangen, die opnieuw tot angst leidt, maar u hebt de Geest van aanneming tot kinderen ontvangen, door Wie wij roepen: Abba, Vader! De Geest Zelf getuigt met onze geest dat wij kinderen van God zijn”.[14]
De agenda van paus Franciscus
Doorheen de Encycliek van Franciscus’ kan het milieuthema niet genegeerd worden. Met meer dan
170 referenties naar “global warming”, klimaatsverandering en milieukwesties, is het duidelijk dat dit het middel is om zijn doel te[15] bereiken. Alhoewel wij terecht bezorgd zijn over wat Franciscus zegt, is het ook imperatief te snappen waarom hij het zegt. Franciscus’ encycliek is in geen enkel opzicht een werk van originele gedachten. Zowel zijn analytische stijl als argumentatieve vorm zijn stevig gegrondvest op de Vaticaanse pre-eminente zin voor haar eigen belangrijkheid en veronderstelde heerschappij over elk aspect van het menselijke leven.
Franciscus demonstreert uitvoerig dat zijn zienswijzen de historische essentie vertegenwoordigen van Rome’s religieuze en sociale leer. Maar, deze leer is niet de leer van de Bijbel. Dus, Franciscus vertoont zich andermaal als een geslepen vos. Zijn objectief is de welvaart en toekomst van zijn instituut ten volle te gronden in termen van een “integrale menselijke ontwikkeling” die zijn primaatschap als de exclusieve scheidsrechter over ethiek en morele orde erkent. Het is erg duidelijk dat Franciscus zijn encycliek schrijft om andermaal de pauselijke autocratische claims te bevestigen. De bedoeling van Franciscus is in deze encycliek een type van wereldbestuur voor te leggen en te promoten.
Specifiek stelt hij zich een vernieuwde en verjongde “geglobaliseerde maatschappij” voor, waarover de Roomse Kerk heerst als de voornaamste ethische entiteit. En wat is een betere weg om moreel gezag te verwerven dan door het samenweven van milieu-activisme gebaseerd op “opwarming van de aarde” en “klimaatsverandering”, door moderne “ten onrechte zo genoemde kennis”.18 Het is werkelijk een sluw plan voor het verstevigen van een politieke basis met het niet-religieuze links, en daarbij de creatie van een harmonieuze Kerk en Wereldstaat. De oecumenische activiteit sinds de vroege dagen van Vaticanum II is extreem succesvol geweest in het verenigen van het religieuze rechts onder pauselijke dominantie. Als dit zich voortzet, is het slechts een kwestie van tijd voordat allen binnengeleid worden in een ander hoofdstuk van de Donkere Eeuwen en Middeleeuwen.
Het is dezelfde Franciscus en zijn Vaticaans systeem die leren dat privé-eigendom als zodanig niet persoonlijk is, maar toebehoort aan alle mensen.[16] Een document van het Tweede Vaticaans Concilie ondersteunt hetzelfde principe van de “universele bestemming van de goederen” en leert nadrukkelijk: “Wie in aller-uiterste nood verkeert, heeft het recht om zich uit de rijkdommen van anderen het noodzakelijke te bezorgen”.[17] De filosofie van paus Franciscus is simpelweg een rechtvaardiging van diefstal, of het nu op persoonlijk niveau is of op overheidsniveau. De Bijbel stelt: “Gij zult niet stelen … Gij zult niet begeren … noch iets wat van uw naaste is”.21 In plaats daarvan zullen mensen opzien naar de Vader in de hemel en Zijn Woord, om bijbels beheer te leren voor hun geld en bezit. Katholieken, en nu naties van over de wereld, worden aangemaand om op te zien naar paus Franciscus en zijn encycliek als een zeker pad voor het heropwekken van de internationale economie. Bijbelse principes van goddelijke rechtvaardigheid, eigendomsrechten van de mens, en equivalente waarde-uitwisselende economie, die nodig zijn voor de stabiliteit en het welzijn van de naties, worden ontkracht door Franciscus’ economische politiek.
Echte wettelijke macht om de paus zijn agenda ten uitvoer te brengen
Franciscus’ voorganger, Benedictus XVI, riep op voor “een hervorming van de Verenigde Naties Organisatie, en evenzo voor economische instituten en internationale financiën, opdat het concept van de familie van naties echte tanden zou kunnen krijgen”.[18] Sociale en religieuze dominantie, ondersteund en onderhouden door middelen van burgerlijke wet, doorheen de Europese naties, is wat de Katholieke kerk eertijds deed gedijen doorheen de Donkere Eeuwen en Middeleeuwen. Het is naar ditzelfde waar Franciscus zich nu naartoe beweegt. Met in zijn gedachten globale opwarming, pollutie, globale ongelijkheid, overconsumptie door de vooraanstaande naties van de wereld, stelt Franciscus het volgende:
“Deze situatie veroorzaken het gekerm van zuster aarde, dat zich verenigt met het gekerm van de in de steek gelatenen van de wereld, met een weeklacht die van ons een ander koers vraagt. Nooit hebben wij ons gemeenschappelijke huis zo slecht behandeld en beschadigd als in de laatste twee eeuwen. Wij zijn integendeel geroepen instrumenten van God de Vader te worden, opdat onze planeet zou kunnen zijn waarvan Hij gedroomd heeft, toen Hij haar schiep, en beantwoordt aan zijn plan van vrede, schoonheid en volheid. Het probleem is dat wij nog niet beschikken over de noodzakelijke cultuur om deze crisis het hoofd te bieden”[19] Na personificatie van de aarde, gaat Franciscus vlotjes verder met te zeggen:
“ …dat menselijke wezens het water, de bodem, de lucht vervuilen: dat zijn allemaal zonden. Want een misdaad tegen de natuur is een misdaad tegen onszelf en een zonde tegen God”.24 Dan roept hij op:
“Het wordt noodzakelijk een systeem van normen te scheppen dat onschendbare grenzen bevat en de bescherming van de ecosystemen verzekert ….”.[20]
Zijn oplossing om de cultuur te veranderen middels zijn opgelegde wettelijke voorschriften, in plaats van het evangeliseren van de wereld met het ware Evangelie van genade, is absoluut onbijbels – maar het past blijkbaar in de voortgaande pauselijke agenda.
Bovendien, de Rooms-katholieke Kerk heeft veel invloed op de formulering en implementatie van nationale en internationale wetten, in het bijzonder in de naties waarin zij pauselijke nuntiussen heeft als ambassadeurs. Vandaag onderhoudt zij diplomatieke relaties met 174 landen op ambassadeniveau. Opportunisme, bedrog en sluwheid zijn altijd definiërende elementen geweest van de Rooms-katholieke geopolitieke verklaringen. Paus Franciscus en zijn Vaticaan verlangen ernaar officiële diplomatieke relaties te onderhouden. Hun begrip is dat politieke civiele macht onderworpen moet zijn aan de spirituele controle van het afvallige Rome. Paus Franciscus, het huidige noodzakelijke en gewillige instrument, zoekt deze aspiraties en objectieven te vervullen.
Conclusie
Dat Franciscus en zijn encycliek de intentie hebben om religieuze, politieke en economische activiteiten wereldwijd te besturen zou geen verrassing mogen zijn. Deze pauselijke arrogantie komt goed overeen met de voorzegging van de Schrift: “Ik zal opstijgen boven de wolkenhoogten, ik zal mij gelijkstellen met de Allerhoogste”.[21] Er kan slechts één Plaatsvervanger van Christus zijn die oneindig, allerhoogst en algenoegzaam is: de Heilige Geest. Het pausdom is een demonisch geactiveerd afvallig systeem dat door de Heer geoordeeld is en uitermate veroordeeld zal worden. [22][23] Uit de Bijbel weten wij “ dat de hele wereld in het boze ligt”28 en: “geen enkele van de goddelozen zal het begrijpen, maar de verstandigen zullen het begrijpen”.[24][25] Het pauselijke programma is boos en weloverwogen, en haar genialiteit, in middelen en methoden, is satanisch. 30 Van in het oerbegin Had God voorgenomen Zichzelf te verheerlijken “in de gemeente, door Christus Jezus, in alle geslachten, tot in alle eeuwigheid. Amen”.[26] Hij schiep de wereld en maakte de mens voor dit doel. Zijn alwijze plan werd niet tenietgedaan toen Adam en de mensheid viel, want Jezus Christus de Heer was “het Lam Dat geslacht is, van de grondlegging van de wereld af”.[27] De wil van de Almachtige God is van eeuwigheid en Hij regeert oppermachtig over tijd. Hij beveelt, bestuurt en controleert soeverein alle gebeurtenissen. Hij is “Hem Die alle dingen werkt overeenkomstig de raad van Zijn wil”.[28] Satan en zijn huidige neo-Babylonische rijk kunnen Hem niet weerstaan. Er staat geschreven: “De HEERE regeert; laten de volken sidderen”.[29][30]
Ga alstublieft mee met ons in gebed opdat vele mensen dit mochten begrijpen, en dat zij ook door de Heilige Geest mochten getrokken worden om Zijn genade te zoeken. Genade is onverdiende, goddelijke goedgunstigheid. Enkel door Genade redt Hij hel-verdienende zondaars, en demonstreert Hij dat al de heerlijkheid van verlossende macht enkel van Hem is. Vermits God alle dingen werkt naar de raad van Zijn eigen wil, zijn de moderne manipulaties van civiele macht, valse oecumene, en onbijbelse economische gedragslijnen van het pauselijke Rome, louter instrumenten die God toestaat voor Zijn soevereine doeleinden.
Wij kunnen oprecht dankbaar zijn dat de Almachtige God in zijn opperste wijsheid limieten heeft gesteld aan de intriges van Rome. Paus Franciscus en de Rooms-katholieke Kerk zullen gestraft worden voor hun opzettelijke afwijzing van Christus’ Heerschap. Gods volk zal niet misleid worden door de krachtige misleiding die de wereld is binnengekomen.35 Veeleer “strijden [zij] voor het geloof dat eenmaal aan de heiligen overgeleverd is”.36 Ware gelovigen zijn zij die enkel God en Zijn geschreven Woord aanhangen: dezen weten dat zij gered zijn door genade alleen, door geloof alleen, in Christus alleen, en dat alle heerlijkheid en lof alleen God toekomt.
[1] http://w2.vatican.va/content/dam/francesco/pdf/encyclicals/documents/papa-francesco_20150524_enciclica-laudatosi_en.pdf . 2 Ibid., voorpagina.
[2] Ibid., par. 1, letterlijk uit het Engels vertaald. Zie ook Para. 87, NL, waar een loflied van Franciscus van Assisi wordt geciteerd met vermelding van “zuster zon”, “broeder maan”, “broeder wind”, “zuster water”, “broeder vuur”: https://www.rkdocumenten.nl/rkdocs/index.php?mi=600&doc=5000&id=10219 .
[3] Alexander Hislop, The Two Babylons (Delmarva Publications, 2013 First Printing, Introduction).
[4] “Laudato Si”, Para. 3, NL: https://www.rkdocumenten.nl/rkdocs/index.php?mi=600&doc=5000&id=10184 . 6 Genesis 1:2
[5] “Onfeilbaarheid in het leergezag geniet de Paus, wanneer hij, uit hoofde van zijn ambt als opperste Herder en Leraar van alle christengelovigen, wiens taak het is zijn broeders in het geloof te bevestigen, een leer inzake geloof of zeden bij definitieve act als bindend afkondigt” (Wetboek Canoniek Recht, 1983, Can. 749&1); downloadbaar hier :
http://www.verhoevenmarc.be/rkk-studie.htm
[6] Mattheüs 28:18
[7] “Laudato Si”, Para. 9, NL: https://www.rkdocumenten.nl/rkdocs/index.php?mi=600&doc=5000&id=10185
[8] “Laudato Si”, Para. 2, NL: https://www.rkdocumenten.nl/rkdocs/index.php?mi=600&doc=5000&id=10183 11 Hebreeën 1:1-3
[9] Jesaja 8:20
[10] Mattheüs 28:18
[11] Romeinen 1:16
[12] Mattheüs 28:18 – 20
[13] Johannes 1:12-13
[14] Romeinen 8:15 – 16
[15] Timotheüs 6:20
[16] Compendium of the Social Doctrine of the R. C. Church, Sect. 176 – 178 http://www.vatican.va/roman_curia/pontifical_councils/justpeace/documents/rc_pc_justpeace_doc_20060526_compend io-dott-soc_en.html#The universal destination of goods and private property. 05/20/2017.
[17] Vaticanum II, “Gaudium et Spes”, Para. 69, NL. Download hier: http://www.verhoevenmarc.be/PDF/vcII.pdf 21 Exodus 20: 15, 17
[18] http://w2.vatican.va/content/benedict-xvi/en/encyclicals/documents/hf_ben-xvi_enc_20090629_caritas-inveritate.html Sect. 67. 4/28/17
[19] “Laudato Si”, Para. 53, NL: https://www.rkdocumenten.nl/rkdocs/index.php?mi=600&doc=5000&id=10196 24 “Laudato Si”, Para. 8, NL: https://www.rkdocumenten.nl/rkdocs/index.php?mi=600&doc=5000&id=10185
[20] “Laudato Si”, Para. 53, NL: https://www.rkdocumenten.nl/rkdocs/index.php?mi=600&doc=5000&id=10196
[21] Jesaja 14:14
[22] Openbaring 18:8 “Daarom zullen op één dag haar plagen komen: dood, rouw en honger, en met vuur zal zij verbrand worden, want sterk is de Heere God, Die haar oordeelt”
[23] Johannes 5:19
[24] Daniël 12:10
[25] Korinthiërs 4:3 – 4
[26] Efeziërs 3:21
[27] Openbaring 13:8
[28] Efeziërs 1:11
[29] Psalm 99:1
[30] Thessalonicenzen 2:8-12, vgl. Markus 13:22: “Want er zullen valse christussen en valse profeten opstaan en zij zullen tekenen en wonderen doen om – als het mogelijk zou zijn – ook de uitverkorenen te misleiden”; “als het mogelijk zou zijn”, betekent dat het niet mogelijk is, omdat zij een liefde voor de waarheid hebben ontvangen, die de wereld niet heeft ontvangen. 36 Judas 3